Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Achillea ptarmica & Taraxacum minimum

fotò
fotò
Erbo-dis-esternut

Achillea ptarmica

Asteraceae Compositae

Autre noum : Boutoun-d'argènt.

Noms en français : Achillée ptarmique, Herbe à éternuer.

Descripcioun :
L'erbo-dis-esternut èi devengudo raro au nostre, malodi l'avalimen di relarg umide. Es uno grando planto que trachis en coulounìo e qu'a gaire d'óudour. Li fueio soun estrecho, en lanço e dentado dous cop.

Usanço :
Sèmblo pas nous faire esternuda tóuti ! Èi couneigudo pèr mens faire peta (carminativo) e coume remaisso doulour, majamen pèr li dènt. A passa tèms, li fueio èron mastegado. En Asìo e en Acadìo soun manjado en soupo, pamens la planto sèmblo empouisounanto pèr li bèsti (chivau, fedo, vaco).

Port : Grando erbo
Taio : 15 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Achillea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Anthemideae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,2 à 1,7 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre

Liò : Prado umido - Palun
Estànci : Coulinen à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Achillea ptarmica L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin(-di-pichot)

Taraxacum minimum

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Nom en français : Pissenlit.

Descripcioun :
Aquéu pichot pisso-chin flouris après li plueio de setèmbre fin qu'au mes de jun subretout dins li tepiero seco de Crau. Fai parti de la seicioun SCARIOSA coume soun cousin, lou pisso-chin-d'autouno qu'an de bratèio amé de larjo bord blanc (escariouso) e que trachis dins lou meme mitan. Aquéu se recounèis à si fueio qu'an de pichot tros entre li gros tros de fueio jamai eisatamen en triangle.

Usanço :
Emai siegue pas lou mai coumun e peréu un pau pichot, se pòu retrouba dins l'ensalado champanello.

Port :
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1 cm
Flourido : Autouno - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 700 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Setèmbre à jun

Liò : Tepiero seco - Ermas
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord
Ref. sc. : Taraxacum minimum (V.Brig. ex Guss.) N.Terracc., 1869

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
C
ges
C
ges
ges
ges
ges

Achillea ptarmica & Taraxacum minimum

RR
ges
ges
ges
ges
RR
RR
ges

Coumpara Erbo-dis-esternut emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin(-di-pichot) emé uno autro planto

fotò